top of page

Σχέσεις σε lock down


Πως επηρεάζονται οι σχέσεις μας από την καραντίνα και τους περιορισμούς


Διανύοντας το δεύτερο lock down είμαστε σε θέση να παρατηρήσουμε την επίδραση αυτής της κατάστασης σε διάφορους τομείς της ζωής μας. Ένας από τους πιο σημαντικούς είναι οι συντροφικές μας σχέσεις, στις οποίες η καραντίνα έχει τόσο βραχυπρόθεσμες όσο και μακροπρόθεσμες συνέπειες.

Ένα «αστείο» που κυκλοφορεί τελευταία και κρύβει μεγάλο κομμάτι αλήθειας μέσα του, είναι ότι αυτή την περίοδο πλουτίζουν οι δικηγόροι διαζυγίων. Πράγματι, η καραντίνα λειτούργησε για όλα τα ζευγάρια ως ένας μεγεθυντικός φακός, ο οποίος έδειξε ξεκάθαρα πλέον κάθε λεπτή πτυχή της σχέσης, που μέχρι πρότινος κρυβόταν πίσω από τις καθημερινές μας εκδραματίσεις. Ενώ, δηλαδή, υπό κανονικές συνθήκες όταν νιώθουμε πιεσμένοι μπορούμε να πάμε μία βόλτα, να δούμε ένα φίλο, να λείπουμε ώρες από το σπίτι «για λόγους εργασίας»... τώρα παραμένουμε σπίτι μαζί με το συναίσθημά μας και τον σύντροφό μας. Την ίδια στιγμή, λοιπόν, που το άγχος, η ανασφάλεια, και οι φόβοι μας αυξάνονται, οι δυνατότητες να εκφραστούμε για όλα αυτά μειώνονται και περιορίζονται στα πρόσωπα με τα οποία συμβιώνουμε. Επομένως, οι εντάσεις και οι συγκρούσεις μεταξύ συντρόφων είναι αναπόφευκτες αυτήν την περίοδο. Η θλίψη, ο θυμός, η ευερεθιστότητα, τα νεύρα, η πλήξη και η μοναξιά αυξάνονται λόγω των καθημερινών αλλαγών για τις οποίες κανείς μας δεν ήταν προετοιμασμένος.


Ο σκοπός της σύγκρουσης


Ωστόσο, το πρόβλημα δεν είναι η σύγκρουση, αλλά ο σκοπός της. Εάν η σύγκρουση έχει στόχο να λυθεί ένα θέμα, έστω και μέσα από μία έντονη διαφωνία, τότε είναι χρήσιμη. Εάν η σύγκρουση έχει σκοπό μόνο την ανταλλαγή των σαδισμών μας, τότε γίνεται πληγή. Και αυτό είναι ίσως που έχει ευνοήσει η καραντίνα και γι΄αυτό θεωρείται «υπεύθυνη» για το τέλος αρκετών σχέσεων. Οι συνθήκες του οικιακού περιορισμού, δίνουν άπλετο χώρο στις εντάσεις που έχουν στόχο να ξεσπάσουν με τον πιο σκληρό τρόπο τα καταπιεσμένα συναισθήματα, προκαλώντας πληγές και στις δύο πλευρές, γιατί ένας «σαδιστικός» τσακωμός δεν είναι ποτέ μονόπλευρος. Φυσικά, αυτό δεν είναι κάτι που δημιουργήθηκε ξαφνικά. Το φαινόμενο αυτό παρατηρείται σε ζευγάρια που από πριν χρησιμοποιούσαν κάποιου είδους προσβολές, υποτιμήσεις ή έντονες επικρίσεις για να επικοινωνήσουν τη δυσφορία τους, αλλά ίσως είχαν περισσότερες ευκαιρίες να πάρουν αποστάσεις.


Όταν το στήριγμά μας καταρρέει


Από την άλλη, υπάρχουν και οι σύντροφοι που – χωρίς κάποια διάθεση να πληγώσουν κανέναν – καταβάλλονται από το άγχος και την ανασφάλεια καθώς βλέπουν το στήριγμά τους να καταρρέει από τα ίδια συναισθήματα. Σε μία ισορροπημένη σχέση οι δύο σύντροφοι βασίζονται συναισθηματικά ο ένας στον άλλον σε δύσκολες στιγμές και ο ένας αποτελεί για τον άλλον συναισθηματικό στήριγμα στον οποίο ξέρει ότι θα βασιστεί αν κάτι τον καταβάλει. Ωστόσο, σε συνθήκες που επηρεάζουν την πλειοψηφία του πληθυσμού, κανείς δε μένει ασυγκίνητος κι έτσι είναι πιθανό και οι δύο σύντροφοι να ταλαιπωρούνται από τους ίδιους φόβους και άγχη. Έτσι ο κάθε σύντροφος απογοητεύεται από την αδυναμία του άλλου και θυμώνει μαζί του γιατί δεν μπορεί να του προσφέρει αυτό που λείπει και στον ίδιο. Σε αυτή την περίπτωση καθένας καλείται να ξεπεράσει τον εαυτό του, να στηριχθεί στη δική του εσωτερική δύναμη και αν τα καταφέρει, να «σηκώσει» και τον άλλον.


Στηρίζοντας τον σύντροφο και τον εαυτό μας


Η συναισθηματική στήριξη δεν μπορεί να έρθει από κάποιον που δεν στηρίζεται στα δικά του συναισθηματικά «πόδια». Αυτό σημαίνει ότι για να καταλάβω και να στηρίξω τον σύντροφό μου, χρειάζεται πρώτα να το έχω κάνει για εμένα. Να έχω δώσει χώρο και χρόνο να δω πως αισθάνομαι με όλα αυτα που συμβαίνουν; πως έχει επηρεαστεί η ζωή μου; τι έχω ανάγκη όταν νιώθω ανασφάλεια; όταν φοβάμαι; Στη συνέχεια όλα αυτά τα μοιράζομαι με τον σύντροφό μου σε ισότιμες συζητήσεις κατανοώντας πως κάτι παρόμοιο συμβαίνει και σε εκείνον και ας το δείχνουμε με διαφορετικό τρόπο (Πχ: ο ένας μπορεί να κλείνεται στον εαυτό του, ο άλλος να θυμώνει και να τα βάζει με όσους του στερούν τις ελευθερίες του, στο βάθος όμως έχουν την ίδια ανάγκη). Δεν ωφελεί να αναμένω ότι έχω δίπλα μου έναν superman/superwoman που θα με σώσει από κάθε δυσκολία και όταν δεν το κάνει να θυμώνω και να απογοητεύομαι. Είμαστε δύο που φοβόμαστε, είμαστε δύο που χάνουμε χρήματα, είμαστε δύο που ανησυχούμε για το μέλλον μας και είμαστε δύο που θα αγκαλιαστούμε για να παρηγορήσουμε πρώτα τους εαυτούς μας και μετά τον άλλον.

154 Προβολές1 Σχόλιο

Πρόσφατες αναρτήσεις

Εμφάνιση όλων
bottom of page